Authenticiteit en “fake”

ESSAY II

Vak: Muscicologica 2010

Met meerdere mensen muziek maken met uitsluitend iPhones. Dat had ik nog nooit gezien dus ik deelde dit filmpje, dat ik van een vriend doorgestuurd kreeg, op Twitter:

“#Fake” kreeg ik direct als reactie van Niels Aalberts. Dat het geen spontaan filmpje is, dat had ik wel in de gaten. Het filmpje begint met de tekst dat in oktober 2010 alle instrumenten van de betreffende band, Atomic Tom, gestolen zijn. Desalniettemin wordt er gebruik gemaakt van 7 iPhones, zie je een Apple macBook in beeld en hoor je een flinke portable geluidsinstallatie. Als Apple een rol zou spelen zou me dat niet verbazen. Dat deed wat mij betreft echter niet direct af aan het feit dat ik het knap vond dat je met vier iPhones muziek kunt maken.

Wat Niels precies met #fake bedoelde heb ik hem niet gevraagd. Ik vroeg hoe hij zeker wist dat het fake was. Hij verwees mij naar Bob Lefsetz, op wiens nieuwsbrief ik wel geabonneerd ben, terwijl ik deze zelden lees. Bob Lefsetz is een soort Niels Aalberts in het groot (spreekwoordelijk, Gene Simmons, de zanger van Kiss noemt hem een moron ). Beiden hebben veel ervaring in de muziekindustrie en zijn intensieve bloggers die zich keren tegen de “oude” muziekindustrie.

Atomic Tom stuurde een email naar Bob Lefsetz om gratis publiciteit te genereren. Veel mensen zijn ingeschreven op zijn nieuwsbrief dus aandacht van hem kan een gunstig effect hebben. Hij noemt zichzelf niet geheel ten onrechte, in alle bescheidenheid: “First in Music Analasys” Het aantal views van de video steeg significant (van ca. 200 000 naar 1 500 000) nadat hij er aandacht aan besteedde: “You know how you know something’s fake? When you get e-mailed about it ad infinitum from the moment of its genesis.”

Wanneer je als onafhankelijke beginnende band meteen naar Lefsetz mailt weet je net iets te goed hoe het werkt. Op de mail van Lefsetz kwamen veel reacties van lezers. Het bleek nog erger te zijn. De band staat onder contract bij Universal. De song staat op de voorpagina bij iTunes (Uit ervaring weet ik dat dat alleen kan als de distributeur van de song daar minstens 3 weken van tevoren om vraagt bij iTunes). Bovendien bleek de song “Take Me Out” te downloaden in de applicatie Six String voor de iPhone. Dat verklaart de ingewikkelde gitaarpartij in de video.

“Waarom is authenticiteit belangrijk?” vroeg collega student Jur, waarop dr. van der Meer antwoordde dat dat is omdat opiniemakers dat belangrijk vinden, die de filters zijn voor het grote publiek. Bob Lefsetz bevestigt dit in zijn nieuwsbrief en wat hij ook zegt, in andere woorden, is dat authenticiteit duurzaam is en dat je jezelf zou moeten willen zijn in plaats van “be like everybody else”. Waarom ben je anders muzikant geworden?

Zoals N.Cook beschrijft aan de hand van de Prudential commercial: “The prudential commercial uses music as a powerful symbol for apiration, self-fulfilment, the desire to “be what you want to be”, as the voice-over says”. Wat er precies “fake” is aan het Atomic Tom filmpje, zoals de opiniemakers Bob Lefsetz en Niels Aalberts beweren, doet er niet toe. Dat er iets nep is, is voldoende om het als “fake” te bestempelen. Mijns insziens is dat terecht, omdat een falsificatie meestal niet op zichzelf blijkt te staan. Zo bleek naast het bovengenoemde dat de band niet uit New York komt en blijkt de metro die ze noemden (B-train) niet de Brooklyn Bridge te passeren, zoals ze schreven.

De band zal desalniettemin ongetwijfeld garen spinnen bij deze “stunt”, maar de grote winnaar is natuurlijk Apple. Apple profileert zich met creatieven en muziek. Wijkt daar nooit vanaf en lijkt zo als merk volledig authentiek. Apple onderhoudt op die manier een continu hip en creatief imago waardoor er telkens weer miljoenen mensen in de rij staan voor de lancering van een nieuw Apple product. Zo is Apple ook iTunes begonnen, waar op zichzelf nauwelijks of geen winst mee gemaakt wordt, waardoor alle concurrerende downloadplatforms het nakijken hebben.

Apple gebruikt muziek dus om zieltjes te winnen, net zoals de kerk dat al in de oudheid deed. Sint Augustinus (4e eeuw na Chr.) schreef: “Zo aarzel ik tussen gevaarlijk genot en beproefde deugdzaamheid; omdat ik geneigd ben (hoewel ik over het onderwerp geen onherroepelijke mening wil uitspreken) het gebruik van zang in de kerk eigenlijk goed te keuren, opdat door de verrukkingen van het oor de zwakkere geesten aangemoedigd kunnen worden tot een stichtelijke instelling.”

Desondanks is de bemoeienis van de kerk met muziek authentiek, de bijdrage van de kerk aan de ontwikkeling van westerse muziek is zelfs ongeëvenaard.

Bronnen:

Niels Aalberts is hoofddocent Music Management van de Faculteit Kunst en Economie van de HKU. Daarnaast houdt hij een blog bij http://eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot.com dat zeer goed bezocht wordt en waarmee hij in 2009 een dutch bloggie won. (www.twitter.com/ehpo)

http://en.wikipedia.org/wiki/Bob_Lefsetz

http://www.lefsetz.com/

Lefsetz Letter d.d. 16-10-20

http://www.techcrunch.com/2010/10/15/iphone-band-video/#comment-87277362

Geschiedenis van de Westerse Muziek – Donald J. Grout & Claude V.Palisca. p37 Uitgeverij contact 1988.

MUSIC A Very Short Introduction – N.Cook. p1-13. Oxford University Press

4 Reacties op “Authenticiteit en “fake”

  1. Interessante materie. Ik heb een hekel aan die dertien in een dozijn bandjes die uit de grond gestampt worden door agents en een half jaar later alweer ter ziele gaan. Geef mij maar bands met een eigen geluid, lekker eigenwijs.

  2. Kom je dan ook naar de Jeugd van Tegenwoordig 7 januari in het Paard?

  3. Hah, ik kom toevallig op deze site via het sleutelwoord solfege, lees dit artikeltje en herken het gezever van muziekwetenschappers. Interessant, maar wel een beetje hak op de tak.

    Groeten uit Utrecht!

  4. Utrecht is een dorp! Zo.

Plaats een reactie